«Το Δέντρο που Έδινε» – Μια Μοναδική Βιβλιοδρομία!
Σήμερα, Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2025,
συνεχίζοντας τις όμορφες δράσεις της Σχολικής μας Βιβλιοθήκης,
συγκεντρωθήκαμε στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας
με τα τμήματα Δ2, Α1 και Α2.
Τα παιδιά του Δ2 διάβασαν με παραστατικό τρόπο στους μικρούς μαθητές της Α’ τάξης
το συγκινητικό βιβλίο «Το δέντρο που έδινε» του Σελ Σιλβερστάιν.
Στη συνέχεια, παρακολουθήσαμε όλοι μαζί ένα βίντεο (Κάνε κλικ εδώ για να το δεις)
με αφήγηση και animation του βιβλίου.
Ακολούθησε μια ξεχωριστή δραματοποίηση!
Τρία παιδιά της Δ’ δημοτικού φόρεσαν καπέλα με ζωγραφιές
που απεικόνιζαν τη μηλιά, το μικρό αγόρι και το αγόρι στην ενήλικη ζωή του.
Οι μαθητές της Α’ τάξης ανέλαβαν το ρόλο δημοσιογράφων
και πήραν συνέντευξη από τους ήρωες της ιστορίας,
κάνοντάς τους ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
-Μηλιά, πώς νιώθεις όταν το αγόρι είναι κοντά σου;
-Μηλιά, πώς νιώθεις όταν είναι μακριά σου το αγόρι;
-Μηλιά, πώς ένιωσες όταν έδωσες όλα σου τα μήλα, τα φύλλα, τα κλαδιά και τον κορμό σου στο αγόρι;
-Αγόρι, τι παιχνίδια παίζεις με τη μηλιά;
-Αγόρι, πώς λες να νιώθει η μηλιά όταν είναι μόνη της;
Αυτό βοήθησε τα παιδιά να εμβαθύνουν στην ψυχοσύνθεση των ηρώων.
Ακόμα μπαίνοντας στη θέση των ηρώων
καλλιεργήθηκε η ενσυναίσθηση των μαθητών.
Μετά τα παιδιά της Α΄ τάξης συμπλήρωσαν σχετικό φύλλο εργασίας
και στη συνέχεια στην τάξη τους έπαιξαν παιχνίδια ρόλων
σχετικά με το βιβλίο με την καθοδήγηση της θεατρολόγου του σχολείου μας Ανδριάνας Νιώτη.
Οι μαθητές του Δ2 δούλεψαν ομαδικά και δημιούργησαν ένα όμορφο κολάζ,
στο οποίο επάνω στην μηλιά κόλλησαν πράσινα και κόκκινα μήλα.
Στα κόκκινα μήλα έγραψαν τι πιστεύουν ότι χρειάζεται η μηλιά να της προσφέρουν,
ενώ στα πράσινα έγραψαν και ζωγράφισαν αυτά που προσφέρει εκείνη απλόχερα στο αγόρι,
μα και σε όλους τους ανθρώπους.
Το Δέντρο που έδινε (με αφήγηση και animation) – Σελ Σιλβερστάιν
Μια ιστορία για την ανιδιοτελή αγάπη και προσφορά
είναι το “Δέντρο που έδινε” του Σελ Σιλβερστάιν.
Λίγα λόγια για το βιβλίο:
«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια μηλιά. . . κι αγαπούσε ένα αγοράκι».
Έτσι αρχίζει το όμορφο παραμύθι που το διάβασμά του αφήνει τη γεύση μιας αξέχαστης ευαισθησίας.
Κάθε μέρα το αγόρι πήγαινε στη μηλιά κι έτρωγε τα μήλα της,
έκανε κούνια απ’ τα κλαδιά της, σκαρφάλωνε στον κορμό της. . . κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα όσο το αγόρι μεγάλωνε, τόσο περισσότερα ζητούσε απ’ το δέντρο και το δέντρο έδινε, έδινε, έδινε αδιάκοπα.
Γραμμένο κι εικονογραφημένο απ’ τον προικισμένο και πολυσύνθετο Σελ Σιλβερστάιν,
αυτό το τρυφερό και παραβολικό παραμύθι καταφέρνει να συγκινήσει αναγνώστες κάθε ηλικίας.
Είναι μια συναισθηματική ερμηνεία του χαρίσματος που έχουν εκείνοι που ξέρουν να δίνουν κι εκείνοι που ξέρουν να ανταποδίδουν με αγάπη.
Το βίντεο με την αφήγηση και το animation της ιστορίας μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδω:
https://www.youtube.com/watch?v=2Kf0SVwsTpY
Το συγκεκριμένο animation έχει δημιουργηθεί καρέ καρέ (με ζωγραφιές σε ψηφιακή μορφή).
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί: Γιώτα Αντωνοπούλου,
Αλεξία Γεωργαντά,
Τάσος Ιωσηφίδης,
Ανδριάνα Νιώτη,
Γεωργία Χριστακοπούλου
Ρύθμισαν τον ήχο και την εικόνα οι εκπαιδευτικοί:
Διαμαντόπουλος Διονύσης,
Παρασκευόπουλος Διονύσης.
